Is verbinding het nieuwe buzzword? Hybride werken; zijn we verbonden of verdwaald?

Dus, daar zat ik dan, nietsvermoedend. Ik post een visual (ontwerp van Sandra Stroeve) over verbinding en hybride werken – jullie weten wel, dat concept dat je vanaf twee plekken kan werken maar daardoor eigenlijk nergens écht bent. En bam: meer dan 55.000 keer bekeken binnen 2 dagen. Mijn inbox ontploft, mijn berichtenvak loopt vol, iedereen wil die poster. Natuurlijk. Want wat is er nou belangrijker dan een mooie poster over verbinding aan de muur hangen, toch? Maar laten we even serieus zijn (maar niet te serieus, dat is saai): als een simpele poster over verbinding zo’n storm veroorzaakt, dan is het duidelijk dat we eigenlijk allemaal een beetje verloren zijn. Want tja, waarom zouden we ons echt bezighouden met verbinden, als we gewoon een kleurrijk papiertje aan de muur kunnen hangen om het probleem op te lossen? Ik hoop echt dat al die hodnerden posters echt gaan even en inspireren en tot actie zetten.

De roze olifanten in de kamer of kantoor

De olifanten staan weer gezellig in de hoek van de kamer. De dingen die iedereen ziet, maar niemand durft te benoemen. En raad eens? Verbinding is zo’n olifant. We roepen er allemaal om, we vragen er massaal posters over aan, maar ondertussen blijft die olifant alleen maar groter worden. We zeggen dat we verbonden willen zijn, maar ondertussen werken we ons kapot in onze hybride bubbel. Thuis in joggingbroek, met de camera standaard uit, of op kantoor waar we met z’n allen in stilte zitten te typen, terwijl we elkaar alleen via Teams of Slack zien. En op de disdagen en donderdagen renne we als een kip zonder kop rond op kantoor, van de ene naar de andere meeting, zonder verbinding, daar is geen tijd voor. Verbinding? Alleen met de wifi, en zelfs die is niet altijd stabiel.

Wat vergeten we?

Nou, om te beginnen vergeten we dat verbinding méér is dan een poster of een Zoom-call. We vergeten dat echt contact maken met collega’s niet hetzelfde is als een mail sturen met “Ik hoop dat dit je goed treft.” (Serieus, wat is dat voor passieve-agressieve zin?) We vergeten dat hybride werken niet betekent dat je letterlijk op twee plekken tegelijk kan zijn zonder ooit echt ergens aanwezig te zijn. We praten de hele tijd over verbinding, maar wat doen we echt om dat te creëren? Een borrel na een lange werkdag op kantoor, waar de helft alweer naar huis is gegaan om het forenzen te vermijden? Of een hybride brainstormsessie waarbij iedereen stiekem door zijn telefoon scrollt tijdens de presentatie?

Waar gaat het fout?

Het gaat fout omdat we denken dat verbinding iets is dat je simpelweg kunt regelen. We sturen uitnodigingen, organiseren teambuildingactiviteiten via Zoom (spoiler: niemand wil een online escape room doen) en verwachten dat daarmee alles opgelost is. We vergeten dat verbinding inspanning vereist. Het is geen quick fix. Het zit ‘m niet in mooie quotes over teamwork of in die gepersonaliseerde waterfles die je op kantoor krijgt met je naam erop (omdat we allemaal net kinderen zijn op de basisschool, blijkbaar). Verbinding betekent tijd, aandacht en ja, misschien ook wel een beetje ongemak. Maar hé, wie wil dat? Laten we liever nog wat posters verspreiden. Lekker simpel. En als je hem dan ophangt op je (virtuele) achtergrond tijdens je volgende vergadering, kun je ook nog eens pronken met hoe ‘verbonden’ je bent. Twee vliegen in één klap, toch?

Gaan we ten onder aan ons eigen succes?

Laten we eerlijk zijn: we zijn zó goed geworden in het simuleren van verbinding dat we het echte werk niet meer doen. En nu het succes van hybride werken overal wordt bejubeld, dreigen we eraan ten onder te gaan. Want als je een keer niet naar kantoor komt, wie merkt dat dan nog? Niemand kijkt echt naar die lege stoel. We zijn slechts avatars geworden die af en toe in een meeting verschijnen, terwijl we ondertussen boodschappen doen of de was ophangen. Onze werkdag is veranderd in een eindeloze serie ontmoetingen die oppervlakkig voelen, en diepere verbinding lijkt steeds verder weg. Maar hé, zolang die poster er goed uitziet, wie maakt zich dan nog zorgen?

Tijd voor wat echte, gekke oplossingen

Als die poster alleen ons niet gaat redden, wat dan wel? Hier komen vijf absurde ideeën om échte verbinding te creëren in deze hybride warboel – ik werd namelijk een beetje jolig van de hele dag de posters per mail te verzenden:

De ‘Hybride blind date’: Vergeet de standaard teamvergadering. Iedereen krijgt een willekeurige collega toegewezen die ze niet kennen. Ze moeten verplicht met elkaar lunchen, maar hier komt het: de ene zit thuis, de ander op kantoor. Probeer dan maar eens contact te maken!

De ‘Verbinding via karaoke’ Vergadering: Iedereen moet zijn presentaties zingen. Geen PowerPoint meer, maar pure vocalen. Wie wil niet verbinding voelen als je je diepste zenuwen blootlegt door een kwartaalrapport op de melodie van ‘Bohemian Rhapsody’ te brengen?

Virtuele knuffeldag: Op de eerste maandag van de maand wordt er verplicht virtueel geknuffeld. Iedereen krijgt een virtuele avatar in de vorm van een schattig dier, en dan knuffel je erop los via je webcam. Wat is er immers meer verbindend dan een digitale knuffel?

De ‘Camera-Staat-Aan-Dag’: Eén dag per week mogen mensen hun camera NIET uitzetten. Je moet zichtbaar werken in je woonkamer, keuken of slaapkamer. Niet alleen zie je eindelijk waar je collega’s echt hun werk doen, maar misschien leidt het ook nog tot een leuk gesprek over die rare kunst aan de muur.

Poster parade: Elke maand krijgen alle medewerkers een nieuwe poster opgestuurd, maar je mag hem alleen ophangen als je minstens vijf zinnen hebt geschreven over wat het woord “verbinding” voor jou betekent. Klinkt inspirerend? Nee, maar het verplicht je in elk geval even stil te staan bij wat je doet (en dat is al meer dan nu gebeurt).

Tijd voor creatieve) oplossingen voor verbinding op kantoor

Het klinkt zo simpel: je bent op kantoor, dus verbinding maken met collega’s zou vanzelf moeten gaan. Toch blijkt het in de praktijk vaak moeilijker dan gedacht. Ondanks het delen van dezelfde ruimte, werken we nog steeds langs elkaar heen. Hier zijn vijf creatieve, maar haalbare manieren om échte verbinding op kantoor te stimuleren – zonder verkleedpartijen of hindernissen! Ga “wasvoorschriften” maken met elkaar of als dat te saai is:

De ‘Geen E-mail Uur’
We hebben vaak zoveel digitale communicatie dat we vergeten dat je ook gewoon kunt… praten. Stel een dagelijks Geen E-mail Uur in, waarin iedereen wordt aangemoedigd om even van zijn of haar scherm weg te komen en een gesprek aan te gaan in plaats van een e-mail te sturen. Het verplicht je om even langs te lopen bij een collega of een korte vergadering te houden om een project door te spreken. Persoonlijk contact voorop!

Lunch Roulette
Elke week worden willekeurig collega’s aan elkaar gekoppeld voor een gezamenlijke lunch. Dit zorgt ervoor dat je buiten je gebruikelijke kringetje komt en in gesprek raakt met collega’s uit andere afdelingen, teams of die je normaal misschien minder spreekt. Geen stress, geen verplichting, gewoon een laagdrempelige manier om elkaar beter te leren kennen zonder de werkdruk van een meeting.

Deel je projecten
Vaak werken we zo gefocust op ons eigen takenpakket dat we niet eens weten waar de rest van het kantoor mee bezig is. Wat als je één keer per maand een projecten-presentatie organiseert? Iedereen krijgt een paar minuten om kort te vertellen over hun werk, successen of uitdagingen. Niet alleen leer je wat anderen doen, maar je ontdekt ook waar jullie elkaar kunnen ondersteunen of nieuwe ideeën kunnen uitwisselen.

Koffie-Corners met thema
Maak verbinding makkelijker door het gesprek alvast op gang te brengen. Organiseer regelmatig koffiemomenten met een thema, waarbij iedereen aanschuift om te praten over een specifiek onderwerp. Denk aan thema’s als “je grootste professionele blunder” of “het meest bizarre project waar je aan hebt gewerkt”. Door een thema te geven, komen gesprekken makkelijker op gang en leer je collega’s op een leuke, informele manier beter kennen.

 ‘Mystery Task Force’
Elke maand worden er in het geheim Mystery Task Force-leden aangewezen. Hun missie? Onverwachte, spontane acties uitvoeren om collega’s met elkaar te verbinden. Denk aan mysterieuze Post-its met complimenten op bureaus, verrassings-challenges zoals “wissel vandaag van werkplek met iemand” of geheime codes die je moet ontcijferen om bij de vrijdagmiddagborrel een gratis drankje te krijgen. Niemand weet wie de leden zijn, maar hun doel is simpel: de boel opschudden en ervoor zorgen dat mensen elkaar op een speelse manier opzoeken. Verbinding door verrassingen!

Van poster tot echte verbinding

Verbinden op kantoor hoeft niet ingewikkeld te zijn, maar het vraagt wel om wat bewuste aandacht. Door kleine veranderingen aan te brengen in je dagelijkse werkritme – of dat nu via een koffiepraatje of een lunchwandeling is – kun je meer contact maken met je collega’s en het kantoorleven een stukje persoonlijker maken. En wie weet, misschien ontstaat er zelfs ruimte voor die échte gesprekken waar we allemaal naar op zoek zijn. Wil je nog meer, ga dan aan de slag met het inspirerende hybride samenwerkingsspel:

Het hybride samenwerkingsspel is meer dan een moment van plezier; het is een tool voor echte verandering binnen organisaties. Het spel moedigt aan tot het maken van duidelijke afspraken en het aanspreken van elkaar op verantwoordelijkheden, essentieel voor succesvol hybride werken 2.0. Het is een kans om de dialoog aan te gaan, om samen te werken aan een toekomst waarin hybride werken niet alleen efficiënt is, maar ook bevredigend en duurzaam voor iedereen. Het is een startpunt voor teams om samen te komen, te leren, en uiteindelijk concrete afspraken te maken die het fundament vormen voor hun toekomstige samenwerking.

De trieste tussenstand: Zijn we verbonden of verdwaald?

Het is triest maar waar: ondanks alle tools, posters en initiatieven lijken we verder weg te raken van echte verbinding. Het succes van hybride werken heeft ons opgesloten in een bubbel van oppervlakkig contact. En zolang we daar niks aan doen, kunnen we posters blijven delen, maar blijven de olifanten vrolijk rondhangen in de kamer. Misschien wordt het tijd om de digitale olifant in de ogen te kijken en toe te geven dat we vergeten zijn wat echte verbinding betekent. Of we maken er gewoon nog een poster van, dat kan ook. Geen grapje; stuur mij alle oplossingen die jij bedenkt of hebt, misschien met inspiratie van de poster. Ik zorg dan dat er een nieuwe inspiratie poster komt, afgesproken? Mail de tips of als je de poster in pdf wilt ontvangen naar; a.webers@careerandlive.nl

Wil je echt aan de slag met je team, ook dan kunnen wij je op een creatieve en inspirerende manier ondersteunen met workshops, trainingen of inspirerende lezing (niet saai hoor).

Annemie Webers focusoloog en directeur Career & Live