Waar ben ik mee bezig?

Dat vraag ik me soms af. Ik wijs niet naar de rest van de wereld, ik wijs naar mezelf. Steeds meer word ik me bewust van het feit dat de smartphone (en andere digitale apparaten) mij, en veel mensen in mijn omgeving,  beheerst en bezit in plaats van andersom. Snel, sneller snelst, is het motto anders ben je niet productief genoeg, denken we. Nu antwoorden op een appje of email, niet over 30 minuten. Tegelijkertijd blijft het belangrijkste werk soms liggen, we zijn verworden tot beroeps emailers lijkt het wel, in volle, te drukke open kantoren, waar echte concentratie vaak lastig is

Disconnect to reconnect met mezelf!

Vergeef me de Engelse termen. Ik kies ervoor om regelmatig off line te zijn, een dag te digital detoxen, te disconnecten om zo weer te reconnecten met mijn familie, vrienden, de honden en vooral ook met mezelf. Om een dag te kunnen en durven lummelen, Gewoon de benen op tafel en naar buiten te staren, na te denken over mijn promotie onderzoek, over mijn leven, over mijn gezin, over mijn echte missie in dit leven, om te dromen, echte lummel tijd. Ik heb dat nodig. Daarom heb ik vrijdag 17 februari 2017 uitgeroepen tot nationale digital detox dag, omdat ik geloof dat we echt overspoeld worden door informatie, door altijd bezig te zijn. Onze archiverende mannetjes in ons hoofd (een mooie term van Theo Compernolle), die alle informatie die we in grote getale tot ons krijgen, de kans te geven op de informatie in ons hoofd op te ruimen. Zodat je de informatie een plek kunt gegeven en op een later tijdstip ook weer “terug kunt vinden”. Daarom is de eerste echte Nationale Digital Detox Dag geen stunt of commerciele actie, ik gun echt iedereen af en toe rust.

Ik moet nu eenmaal bereikbaar zijn hoor

Ik schrik echt als ik reacties krijg van vrienden, kennissen, relaties die aangeven: “Annemie, leuk idee, maar ik kan echt echt echt niet een dag off line zijn,i k moet bereikbaar zijn voor …” (vul maar in). De vraag is: wat is het ergste dat er kan gebeuren? Niets toch, je spreekt op je voice mail in, dat je vrijdag niet bereikbaar bent, je geeft aan wanner je terug zult bellen, appen of mailen. Je geeft dit ook aan onder je email en dan ga je lummelen. Dan ga je je balans zoeken tussen je eigen digitale en analoge wereld, tussen online en offline. Dan heb je de tijd om weer echt fysiek en mentaal aanwezig te zijn bij een lunch met collega’s, zonder snel tussen door 8 keer je smartphone te checken, even weg te lopen omdat je een belangrijk telefoontje krijgt. Het is helaas een feit, we zijn massaal echt verslaafd, het heeft zelfs een officieel naam IAD: Internet Addiction Disorder.

Je bent wat je post?!

We zijn we niet wie we zijn, maar wat we posten online. Vaak verkiezen we een stuk hardware (zoals je smartphone) boven menselijk contact en dan bedoel ik ook mezelf, absoluut, Daarom ben ik ook zo bezig met dit onderwerp, als focusoloog.Ik geloof dat we de relatie met de online wereld zelf kunnen en moeten bepalen. Wij bepalen zelf hoeveel controle en power onze devices hebben over ons en niet andersom. Maar om dat te ervaren zul je je bewust moeten worden dat het soms niet zo is, en dan is een dagje offline een mooie test. Of als dat echt onmogelijk is, een ochtend, 2 uur, of kies ervoor dat je bijvoorbeeld vrijdag geen social media gebruikt. Kies wat bij jou past, maar durf ook eens uit je comfort zone te komen.

Smartphones zijn een middel en geen doel

We leven constant in ons compleet overladen hoofd, we vergeten ons lijf, worden massaal te dik en depressief en onze kinderen worden minder empathisch omdat ze empathie leren door mensenlijk contact. Het is toch te gek voor woorden dat er nu zelfs verkeerslichten op de straat worden gemonteerd omdat voetganger het verkeerslicht niet meer zien omdat ze steeds naar beneden kijken.

Van onbewust onbekwaam naar bewust onbekwaam

Leve de Nokia 3310? Nou dat dan weer niet, ik weet sinds een paar maanden dat er op mijn smaprthone een UIT knop zit en die zet ik 17 februari aan, Ik kies een dag wat ik niet alles onder controle hoef te hebben, niet alles gelijk hoef te weten. Een dag zonder nomofobie (angst dat je geen mobile phone bij je hebt) , infobesitas (overvloed aan informatie)) en fomo (fear of missing out), het is een lummel dag. Ik leef vrijdag echt in het hier en nu. Wat er gebeurt die dag, ik laat de controle los. Ik hoop dat vrijdag het begin wordt voor heel veel mensen van een digitaal contract of protocol met zichzelf, met familie, met vrienden en met collega’s. Samen sta je sterk, dus ik hoop ook echt dat werkgevers hier aandacht aan DURVEN te besteden. Als je 80 bent kun je de klok niet meer terug draaien, nu wel nog.

Oprecht en uit de grond van mijn hart

Ik heb dit geschreven uit de grond van mijn hart, omdat ik me echt zorgen maak over het gebrek aan lummeltijd, aan het gebrek aan mentaal en fysiek aanwezig zijn, aan echte aandacht van en voor echte mensen. Ongetwijfeld zijn veel mensen het niet met mij eens, maar dat laat ik ook los. Ook daar heb ik geen controle over.

Ik heb heel benieuwd wie vrijdag meedoet en vooral hoe het bevalt!

Annemie Schuitemaker

focusoloog en inspirator van de Nationale Digital Detox Dag